توانمندی های ژنومی اولیه برای متخصصان بهداشت عمومی و پزشکان
یک متخصص بهداشت عمومی در حوزه برنامه حرفه ای خود باید در موارد ذیل توانمندی و آشنایی با ژنتیک داشته باشد:
- آشنایی با مفاهیم پایه ژنومی از جمله الگوهای وراثت، ژن-محیط، نقش ژن ها در سلامت و بیماری، و پیامدهای مریوط به آن در ارتقای سلامت و خدمات بالینی مربوطه
- به-روز بودن و استفاده از علوم بهداشت عمومی (شامل علوم رفتاری و اجتماعی، آمار زیستی، اپیدمیولوژی، انفورماتیک و بهداشت محیط)، موضوعات ژنومی، مطالعات و آزمایشات ژنتیکی و با استفاده از واژگان ژنومی با هدف پیشگیری از بیماری
- شناسایی و نظارت برملاحظات اخلاقی، حقوق بیماری و پزشکی در آزمایش های ژنتیکی بخصوص مواردی که ممکن است آثار نامطلوبی داشته باشند و بیان خطرات و مزایای مرتبط با آزمایش های ژنتیکی در خدمات پیشگیری و درمانی
- شناسایی نقش عوامل فرهنگی، اجتماعی، رفتاری، محیطی و ژنتیکی در وقوع بیماری، پیشگیری از بیماری و ارتقا سلامت
- مشارکت در برنامه ریزی و طراحی سیاست های کلان مرتبط با آزمایش های ژنتیک و برنامه های ژنومی در جمعیت
- همکاری و مشارکت با آژانس ها و سازمان های بهداشتی موجود و نوظهورعلمی، شرکت های تحقیقاتی، خصوصی و تجاری از جمله مشاغل و آژانس ها و سازمان های مرتبط با ژنوم
- مشارکت در ارزیابی اثربخشی برنامه، دسترسی، هزینه-فایده، مقرون به صرفه بودن و کیفیت خدمات ژنومی (فردی و یا جمعیتی) درسلامت عمومی
- ارائه اطلاعات ژنومی، توصیه و پیشنهادات مبتی بر شواهد علمی بدون توجه به اجبار و فشار (احتمالی) از سوی بیمار، خانواده، اطرافیان و یا شرکت ها و سازمان های ذیربط
