الگوی فعالیت فیزیکی در شمال غرب کشور

زمینه و اهداف
فعالیت فیزیکی ناکافی از علل مهم بروز بیماری‌های مزمن است. با توجه به اهمیت رابطه ی بیماری‌های مزمن و فعالیت فیزیکی و نقشی که این فاکتور در کاهش مرگ و بار ناشی از بیماری‌ها دارد، اندازه‌گیری فعالیت فیزیکی در مقیاس جمعیتی اهمیت دارد. در مطالعه حاضر الگوی فعالیت بدنی و عوامل مؤثر بر آن در جمعیت تحت پوشش برنامه کوهورت آذر مورد بررسی قرار گرفته است. هدف از برنامه کوهورت آذر بررسی بیماری های شایع، رفتارها و عوامل خطرزای مرتبط با بیماری‌های مزمن در سنین بزرگسالی در منطقه شمال غرب کشور است (برای اطلاع از جزییات این برنامه به وبسایت برنامه مراجعه نمایید).

روش کار
این مطالعه به‌صورت مقطعی روی 952 فرد در جمعیت کوهورت آذر انجام گردید و طی آن درمورد یکی از عوامل خطرزای مرتبط با بیماری‌های مزمن غیر واگیر سنین بزرگسالی یعنی فعالیت فیزیکی به‌عنوان یک رفتار مهم ارتقا سلامت که باعث پیشگیری و به تأخیر انداختن انواع بیماری‌های مزمن و مرگ‌ومیر زودرس می‌گردد، بررسی گردید.

یافته ها و نتیجه گیری
نتایج به‌دست‌آمده در خصوص تعیین ارتباط بین الگوی فعالیت بدنی برحسب شدت فعالیت بدنی و برخی عوامل دموگرافیک نشان داد که میانگین مدت‌زمان فعالیت‌های فیزیکی در گروه‌های مختلف برحسب شاغل بودن یا نبودن، جنسیت و وضعیت شاخص توده بدنی متفاوت است به‌طوریکه مردان فعالیت فیزیکی بیشتری را در همه سطوح نسبت به زنان داشتند، افراد شاغل در مقایسه با غیر شاغل میانگین مدت‌زمان بیشتری را صرف فعالیت‌های با شدت متوسط و شدید می‌کنند و میانگین نمره فعالیت بدنی متوسط در افراد دارای کمبود وزن کمتر از گروه‌های دیگر و از طرفی در گروه‌های دارای اضافه‌وزن و چاق نیز کمتر از افراد طبیعی بوده که با افزایش سطوح شاخص توده بدنی سطح فعالیت‌های متوسط نیز کاهش می‌یابد. مجموعا، با توجه به غیرفعال بودن جمعیت موردمطالعه در کوهورت آذر و مطلوب نبودن وضعیت آنها ازنظر شدت فعالیت (متوسط یا شدید) و ازآنجا که این امر می‌تواند زمینه را برای بروز بسیاری از بیماری‌های مزمن فراهم کند، انجام اقدامات پیشگیری‌کننده جهت ارتقا سطح فعالیت بدنی افراد باید توسط خود افراد و برنامه ریزان سلامت در منطقه مورد توجه قرار گیرد.

(برای دسترسی به متن کامل این پژوهش اینجا و اینجا را کلیک کنید)